આજ રે કાનુડે વ્હાલે અમશું અંતર કીધું રે (૨)
રાધિકાનો હાર હરિએ રૂકમિણીને દીધો રે……આજ રે કાનુડે

શેરીએ શેરીએ સાદ પડાવી, ઘેર ઘેર હું તો જોતી રે,
રૂકમિણીની કોટે મેં તો ઓળખ્યા મારા મોતી રે…..આજ રે કાનુડે

જાગતી તો લેવાના દેતી, કર્મ સંજોગે સુતી રે,
વેરણ નિદ્રા મુજને આવી, હરિ હરિ કરીને ઉઠીરે……આજ રે કાનુડે

રાધાજી અતિ રોષે ભરાણાં નયણે નીર ન માય રે,
આપોને હરિ હાર અમારો નહીં તો જીવડૉ જાશે રે…..આજ રે કાનુડે

થાળ ભરી શગ મોતી મંગાવ્યા, અણ વીંધ્યા પરોવ્યા રે,
ભલે મળ્યો નરસૈનો સ્વામી, રૂઠ્યા રાધાજી મનાવ્યાં રે. રૂઠયા રાધાજી મનાવ્યા….

---

Āj re kānuḍe vhāle amashun antar kīdhun re (2)
Rādhikāno hār harie rūkamiṇīne dīdho re……āj re kānuḍe

Sherīe sherīe sād paḍāvī, gher gher hun to jotī re,
Rūkamiṇīnī koṭe men to oḷakhyā mārā motī re…..āj re kānuḍe

Jāgatī to levānā detī, karma sanjoge sutī re,
Verān nidrā mujane āvī, hari hari karīne uṭhīre……āj re kānuḍe

Rādhājī ati roṣhe bharāṇān nayaṇe nīr n māya re,
Āpone hari hār amāro nahīn to jīvaḍŏ jāshe re…..āj re kānuḍe

Thāḷ bharī shag motī mangāvyā, aṇ vīndhyā parovyā re,
Bhale maḷyo narasaino swāmī, rūṭhyā rādhājī manāvyān re. Rūṭhayā rādhājī manāvyā….